Deze sobere, symmetrische neoclassicistische dorpswoning uit de tweede helft van de 19e  eeuw wordt gekenmerkt door zijn gepleisterde bossagewerk met schijnvoegen en pilasters. De gevelgeleding wordt benadrukt door middel van kordonlijsten en doorgetrokken onderdorpels en druiplijsten. De getoogde raamopeningen worden bijkomend geaccentueerd door hun geprofileerde omlijsting.

Protégé stond in voor de restauratie en uitbreiding van de woning. De garagepoort, die in de loop van de 20ste eeuw in de voorgevel werd aangebracht, werd terug ongedaan gemaakt ten voordele van de originele raamopening. Aan de hand van één nog origineel voorhanden zijnde raam kon alle houten schrijnwerk van de voor- en achtergevel gereconstrueerd worden naar het oorspronkelijke type.